Izrael – Plan Rothschilda

Jest rok 1946 nie ma Hamasu, nie ma żadnych muzułmańskich organizacji terrorystycznych – Za to, do Palestyny przybyli żydzi dzięki współpracy Hitlera z organizacją syjonistyczną realizujący plan Rothschilda akceptowany przez Anglię.

I już od początku żydzi rozpalają marsz terroru i ludobójstwa – Wybuch usłyszała cała Jerozolima, a w okolicznych domach wyleciały szyby.

Południowe skrzydło hotelu King David, gdzie urzędowała brytyjska administracja i dowództwo wojskowe, zamieniło się w kupę gruzów. Zamach z 22 lipca 1946 r. po dziś dzień uważany jest za największy i najkrwawszy akt terroru w Palestynie i Izraelu. Zginęło 91 osób – Brytyjczyków, Arabów i Żydów – a kilkadziesiąt zostało rannych, zaś odpowiedzialność wziął na siebie Irgun, wojskowa konspiracja prawicowych syjonistów.

Szefem Irgunu był wówczas Menachem Begin, były kapral podchorąży armii gen. Andersa, a w przyszłości premier Izraela i architekt porozumienia z Egiptem, za które wspólnie z egipskim prezydentem Anwarem as-Sadatem otrzymał Pokojową Nagrodę Nobla w 1978 r.

Menachem Begin otrzymał nagrodę na 30-lecie masakry, w której ucinano cywilom genitalia i gwałcono dzieci. Uhonorowanie tego zwyrodniałego zbrodniarza pokojową nagrodę Nobla stanowi najlepszy przykład całkowitego zdziczenia międzynarodowych instytucji, które mienią się autorytetami humanizmu.

1 marca 1947 r. żydowscy terroryści zaatakowali brytyjski klub oficerski w specjalnej strefie bezpieczeństwa w Goldschmidt House na King George Street w Jerozolimie, zginęło tam brytyjskich oficerów.

Żydowscy bojownicy zaatakowali magazyny armii brytyjskiej w Haderze, Hanna Pardes i Beit Lyd, oraz zaatakowali konwój brytyjski w Hajfie. W trakcie tych operacji, kilkudziesięciu żołnierzy brytyjskich poniosło śmierć, a jeszcze więcej zostało rannych.

9 kwietnia 1948 roku, trzy lata po wyzwoleniu obozu w Auschwitz. Do małej miejscowości Deir Yassin, zamieszkałej przez około 700 Palestyńczyków, wdziera się oddział ponad 100 uzbrojonych Żydów. Zaczyna się – trwająca dwa dni – masakra na cywilach.

Pułkownik izraelskiej armii, który dotarł na miejsce rzezi tuż po jej zakończeniu, pisał w raporcie: „W kątach pokojów widzieliśmy martwe ciała. Prawie wszyscy zabici byli starcami, w tym kobiety i dzieci.”

Oficjalny przedstawiciel Czerwonego Krzyża – Jacques de Reynier – poinformował, że zastał na ulicach ponad 200 ciał, wiele z odciętymi głowami, lub zupełnie rozczłonkowanych. Niektóre nawet z odciętymi genitaliami. W domach widział ciała ofiar zastrzelonych, rozerwanych granatami i zadźganych nożami.

Zapamiętał zwłaszcza zwłoki kobiety w 8 miesiącu ciąży, zastrzelonej strzałem w brzuch. „Kiedy już miałem wychodzić, usłyszałem coś jakby westchnienie. Zacząłem rozglądać się wokół, szukać między trupami, aż natrafiłem na małą, ciepłą stopę. Należała do 10-letniej dziewczynki, rozerwanej granatem ręcznym, ale wciąż jeszcze żywej.”

Żydowski historyk Benny Morris dodał, że doszło do wielu gwałtów – żydzi gwałcili nawet małe dzieci, po czym mordowali je z wyjątkową brutalnością. Mordów dokonały dwie żydowskie bojówki – Irgun i Lehi. Dowódcą Irgun był Menachem Begin, który nazwał masakrę dokonaną przez swoich podwładnych ,,wspaniałym aktem podboju” i wzorem do naśladowania.

Napisał do swoich podkomendnych: Powiedzcie swoim żołnierzom: przeszliście do historii Izraela swoim atakiem i podbojem. Podążajcie tą drogą aż do ostatecznego zwycięstwa. Tak jak w Deir Yassin, tak i wszędzie indziej – będziemy atakować i razić naszych wrogów. Boże! Boże! Ty nas wybrałeś do podboju.” W 1956 i 1967 izraelska armia zamordowała około 1000 egipskich jeńców wojskowych.

W 1962 roku Izrael zniszczył 531 arabskich wiosek i wypędził Arabów z dzielnic w 11 miastach.

Na gruzach, żydzi zbudowali swoje osiedla, tak by nawet gruzy nie świadczyły o palestyńskiej przeszłości.

Od 1967 Izrael zniszczył ponad 10.000 domów palestyńskich.

W 1973 roku żydzi wypędzili 700 tysięcy Palestyńczyków.

W 1976 żydzi wypędzili 260.000 Palestyńczyków z Zachodniego Brzegu Jordanu i 80 tysięcy Syryjczyków z Wzgórz Golan.

Ci spośród wypędzonych którzy usiłowali wracać do rodzinnych domów byli przez żydów mordowani. Izrael pozwolił na wymordowanie Palestyńskich uchodźców w Sabrze i Szatili.

„W trakcie pierwszej Intifady [powstania Palestyńczyków przeciw okupantom] (1987-1991) IDF [armia izraelska] rozdała swoim żołnierzom pałki i zachęcała ich, by łamali kości palestyńskim protestantom”.

W czasie pierwszej Intifady żydzi skatowali 30.000 palestyńskich dzieci tak mocno, że trafiły do szpitali. 33% z nich miało złamania, 80% było bitych w głowę. Podczas pierwszej Intifady żydzi zastrzelili 106 palestyńskich dzieci i postrzelili 8.500 (bezpośrednio, nie przez rykoszety). 20% trafiono wielokrotnie, 12% w plecy, 15% z ofiar było młodszych niż 10 lat.

Dzieci nie brały udziału w demonstracjach, 20% zostało postrzelonych w pobliżu domu.

W trakcie II Intifady (trwającej od 2000 roku do 2005 roku) „pierwszego dnia powstania IDF wystrzeliła milion pocisków”. Żydzi zabili 3386 Palestyńczyków (w tym 676 dzieci).

Ponad połowa ofiar nie brała udziału w walkach.

Żydowscy mordercy Palestyńczyków pozostają bezkarni. Twierdzenia żydów, że Palestyńczycy używają dzieci, jako żywych tarcz okazały się nieprawdziwe. Prawdziwe jest używanie przez żydów wszelkich zakazanych prawem międzynarodowym broni i narzędzi w celu eksterminacji narodu palestyńskiego.

Konwencja haska z 1899, Deklaracja III zabrania używania amunicji dum-dum tj. pocisków, które się rozczepiają w celu wyrządzenia jak największych obrażeń ciała.

Przyjęcie poprawki do artykułu 8 na konferencji przeglądowej statutu rzymskiego w Kampali sprawia, że korzystanie z amunicja dum-dum w non-międzynarodowego konfliktu zbrojnego, jest zbrodnia wojenną.

W tym planie światowego terroru zażydzone USA odgrywa rolę kata narodów bliskiego wschodu, kto nie chce być niewolnikiem Izraela ten natychmiast jest likwidowany i tak USA dokonuje zbrodni na Iraku, Libii i próbuje to powtórzyć na Iranie.

Czystki etniczne w Palestynie są pod pełnym poparciem i współudziałem USA.

Obecnie świat stoi na krawędzi zagłady przed osią zła jaką jest młot zbrodni USA i Izrael – ale faktyczni zbrodniarze kryją się za nicią prowadzącą do pieniędzy, ten co opłaca i finansuje ten jest faktycznym zbrodniarzem planety ziemia.

Kto finansuje media i wszelkie prostytutki medialne, które przez 24 godziny na dobę we wszystkich możliwych kanałach uprawiają propagandę pro- Izraelską, ten jest “Spiritus movens” kataklizmu na ziemi!

https://www.facebook.com/watch?v=816995060739999

https://www.facebook.com/share/v/166YHyJPNh

W 1928, Marcus Ravage, żydowski biograf Rotschildów napisał esej zatytułowany “The Real Case Against the Jews.” „Nie zacząłeś doceniać prawdziwego wymiaru naszej winy. Jesteśmy najeźdźcami. Jesteśmy burzycielami. Jesteśmy panami. Wzięliśmy twój świat, twoje ideały, twoje przeznaczenie i sprowadziliśmy tam spustoszenie. Sprowokowaliśmy nie tylko ostatnią wielką wojnę, ale prawie wszystkie twoje wojny, nie tylko rewolucję w Rosji, ale wszystkie ważne rewolucje w historii ludzkości. Wprowadziliśmy zamieszanie i frustracje w twoje życie personalne. Ciągle to robimy. Nikt nie jest w stanie powiedzieć, jak długo będziemy to kontynuować.”

https://www.facebook.com/watch?v=1185839386726645